«خلیل روئینا» دبیر فقید انجمن ادبی آفتاب لارستان و از شاعران نامدار جنوب فارس در دو دهه گذشته است. وی دوم اسفندماه ۱۴۰۰ دچار سکته مغزی شد و پس از اهدای اعضای بدنش در شامگاه همین روز درگذشت.
روئینا متولد ۱۳۳۷ در شهر لار  و بیش از ۳۰ سال دبیر زبان انگلیسی بود.
روئینا در قالب‌ها و موضوعات مختلف طبع‌آزمایی کرده بود ولی شعرهای آیینی، نوحه‌ها و شعرهای اجتماعی او بیشتر در میان علاقه‌مندان ادبیات در منطقه جنوب فارس شناخته شده است. او خیلی دیر و از ۳۷ سالگی شاعری را آغاز کرد ولی با این وجود یکی از شاعران پرکار استان فارس و در ۲۰ سال گذشته در مقاطع مختلف دبیر انجمن ادبی آفتاب و با نقد و آموزش شعر در رشد شاعران لار و جنوب فارس موثر بود.
خلیل روئینا همچنین سال‌ها برای نوحه‌خوانی سیدعلی هاشمیان در حسینیه حاج تقی لار می‌سرود. او در مورد آغاز فعالیت نوحه‌سرایی خود می‌گوید: «پدرم از حدود چهل سال پیش نوحه می‌نوشت. من از اول شاعر هم نبودم. شب ششم ماه محرم که مخصوص حضرت علی اکبر است، جمعی نشسته بودند و نوحه آن شب را آماده می‌کردند. آقای هاشمیان به من گفت پدرت شعر می‌گوید، تو هم بگو. من شعری گفته بودم و تحویل دادم. همان شب آن شعر را با مطلع «کربلا زخمی‌ترین جای زمین» خواند و این آغاز همکاری بود.» مجموعه این نوحه‌ها در کتاب «کربلا زخمی‌ترین جای زمین» منتشر شد. اما همانطور که پیشتر آمد فعالیت شعری وی محدود به اشعار آئینی نبود و آثار وی در مضامین اجتماعی و اعتراضی نیز همواره مورد توجه علاقه‌مندانش بود.
«فواره‌های بی ‌برگشت» مجموعه ۳۶ غزل و «گل‌های ماهتاب‌گردان» شامل ۱۴۶ رباعی دو مجموعه شعر دیگر خلیل روئینا هستند.
وی همچنین جوایز زیادی را به خاطر اشعار خود در جشنواره‌های ادبی و شب ‌شعرهای کشوری، استانی و منطقه‌ای کسب کرده بود.
برگزاری یک رویداد شعری رقابتی در لارستان همواره یکی از علاقه‌مندی‌های زنده‌یاد روئینا بود که این امر در زمان حیات وی در دو دوره «نشست تخصصی آفتاب» اتفاق افتاد اما متاسفانه تداوم نیافت.
حالا شاعران جنوب فارس به احترام این شاعر فقید جایزه شعر خلیل روئینا را پایه‌گذاری کرده‌اند و به استمرار آن امیدوارند.